Blackjack

Historia blackjacka jawi się jako fragmentaryczna, typowa dla wielu gier karcianych, co jest szczególnie widoczne w dziale poświęconym „Gry karciane„. Podobnie jak wiele innych elementów z przeszłości, historia ta składa się z różnorodnych koncepcji, trendów i wpływów kulturowych. To właśnie dlatego, że współczesny blackjack nie jest uważany za grę o sztywnych zasadach, a te mogą się różnić w zależności od kasyna.

Mimo że klasyczny format, który pozwala na szybką grę w Total Casino, nadal cieszy się popularnością, istnieje wiele wariantów dla bardziej ciekawych graczy. Aby zrozumieć, jak doszliśmy do momentu, w którym Blackjack w stylu Vegas może istnieć obok takich odmian jak Quantum Blackjack, potrzebne jest pewne zrozumienie kontekstu historycznego. To tylko poprzez zestawienie różnych relacji o początkach blackjacka, możemy zrozumieć, w jaki sposób gra ewoluowała w kierunku swojej współczesnej postaci.

Ogólny kontekst historyczny

Jedna z teorii dotyczących powstania blackjacka zakłada, że ma on swoje korzenie w starożytnym Rzymie. Choć żaden renomowany historyk nie potwierdził tego, niektórzy specjaliści sugerują, że istnieją pewne wzmianki o grze, w której wykorzystywano drewniane klocki i cel gry przypominał zbiór 21 punktów.

Dla większości badaczy, początki blackjacka łączą się z grą vingt-et-un, która była popularna we Francji w XVII i XVIII wieku. Sama nazwa vingt et un to „dwadzieścia jeden” przetłumaczone z języka francuskiego. W zarysie, gra polegała na osiągnięciu jak najbliższego wyniku „twenty-one”. Wiele z wcześniejszych zasad gry blackjack czerpało ze znanej wówczas we Francji karcianej rozgrywki o nazwie chemin de fer.

Chemin de fer cieszył się dużą popularnością w Europie i miał podobny cel jak gra w bakarata. W kontekście tej gry, gracze starali się zebrać łącznie dziewięć punktów za pomocą dwóch lub trzech kart.

Dalsze fakty

Europa aktywnie rozwijała i eksportowała gry karciane, a ich popularność, której celem było osiągnięcie określonej sumy punktów, nie ograniczała się jedynie do Francji. W Hiszpanii przyjętą grą była Trente Un (trzydzieści jeden), gdzie celem graczy było osiągnięcie łącznej wartości 31 punktów.

Podobnie we Włoszech, gra sette e mezzo (siedem i pół), bazująca na sumowaniu punktów, zdobyła popularność. To zjawisko zyskiwało na sile w miarę przemieszczania się odkrywców i kolonistów po kontynencie europejskim.

Król Ludwik XV i jego dworzanie byli pasjonatami gry blackjack. Ostatecznie zbiór reguł tej gry przekroczył Atlantyk, wraz z francuskimi osadnikami, i osiedlił się w Ameryce Północnej. Do końca XVII wieku, żołnierze i osadnicy, zwłaszcza w Nowej Francji, uprawiali grę vingt-et-un. Jednak historia blackjacka, choć zaczęła się w Europie, osiągnęła swój współczesny kształt w Stanach Zjednoczonych. Pierwsza wzmianka o tej grze na kontynencie amerykańskim jest związana z Nowym Orleanem, gdzie szybko zdobyła popularność w salonach gier.

Historię gry 21 w Ameryce znacząco wpłynęła Eleanor Dumont, doświadczona krupierka z Francji, która podróżowała po Stanach Zjednoczonych, przyciągając tłumy graczy. Gra – vingt et un wkrótce przekształciła się w blackjacka. Kombinacja waleta pik i asa pik tworzyła "blackjacka". To prowadzi do pytania, skąd pochodzi nazwa gry. W późniejszych czasach, kiedy kasyna oferowały wyższe wygrane za tę kombinację, nazwa zmieniła się na „Black Jack”, co odnosiło się do połączenia dwóch kart: czarnego waleta (pika lub trefla) i asa pik.